Kiyamet Senfonisi

Sonbaharin isikklari geciyor bulutlardan
Kaniyor rüzgarin kanadi
Sen bin yillik uykundan uyanirken bir sabah
Susacak göklerin agidi

Gecenin nefesi gökte
Vuruyor isigin kalbine

Sonsuza kadar sürmez bu cirkin zafer,
Bu kiyamet senfonisi bir gün biter
Döner kirlangiclar sürgün diyarlardan
Ve melekler de gün gelir elbet güler!
Elbet güler!

Sonbaharin isikklari geciyor bulutlardan
Kaniyor rüzgarin kanadi
Sen bin yillik uykundan uyanirken bir sabah
Susacak göklerin agidi

Gecenin nefesi gökte
Vuruyor isigin kalbine