Wieczne Blujnierstwo

Ci ktorych oczy zwierciadlem ducha
Ktorymi w siebie spogladac potrafia,
Odnajda zaprawde siebie w mrokach
Czerni z pochodnia kroczac.

Z mroku powstale wieczne bluznierstwo
Z glebi naszego serca czarnego.

Ci ktorzy szukaja siebie w
Odmetach mroku swiata tego
Wybrancy tylko odnajda sens
Wlasnego bytu naprzeciw zniewoleniu.

Ci ktorych krzyki donosnie gardza
Prawda, bowiem dla nich samych
Niezrozumiale znaczy strach
Ci zatem szczezna od jadu swego.

W czelusciach mroku zaprawde
Przepadna kreatury marne
Albowiem sadza odmiennych a
Samych siebie ujrzec nie potrafia.